(Fasl-ı Muhabbet şiiri)
Karındaş denilmiş kardeş kardeşe
Bazen taş yerini bulmaz kardeşim.
Kul hakkı önemli girme ateşe
Cehennemde kullar gülmez kardeşim.
İnsanla dost olmak dünyaya değer
Ama karşıdaki dürüstse eğer
Üzülürsen yanar kavrulur ciğer
Ahreti bilen ‘ah’, almaz kardeşim.
Asıl gelmeyene kendin gitmeli
Severken ölçüye dikkat etmeli
Seçici olup hoş, söz işitmeli
Dost kem gözle nazar kılmaz kardeşim.
Yaşarken kazansak cenneti bizler
Dua ibadetle gülümser yüzler
Her mümin mutlaka cenneti özler
Haram her mümine gelmez kardeşim.
Mal mülk hırsı ile insanlar azar
Kendi elleriyle mezarın kazar
Karun gibi zengin olsa ne yazar
Bu dünya kimseye kalmaz kardeşim.
Vermek istenince iste verilir
Verilene azdır diyen gerilir
Şükretmezse başa çorap örülür
İyi düşün n’olur, nolmaz kardeşim.
Bilinirse Allah ne güzel vekil
Bilinmesi için olmalı âkil
Tedbir al, tevekkül et geri çekil
Yazılanı Allah silmez kardeşim.
Her şey yaratılmış biz insan için
Bitkiler hayvanlar hep ayrı biçim
Ağaçtaki kurt da yer için için
Mücadelesinden yılmaz kardeşim.
İyilikler varken kötülük niye
Gasp ve cinayetsiz geçmez saniye
Aldanırız dünya denen faniye
İnsan görür ibret almaz kardeşim.
Mümin hakka razı olur şükreder
İnsan hayvan hakkı nedir fikreder
Gelir her şey Hak’dan bilir ki kader
Mütevekkil ‘isyan’ bilmez kardeşim.
Emrolunan gibi bir olabilse
Kalbimiz huzurla bir dolabilse
Nefsin ektiğini bir yolabilse
Felsefî boşluğa dalmaz kardeşim.
Behlül nasihati kendine söyle
Günahlar işledin sen de vaktiyle
‘Tövbe-i Nasuh’la tövbeler eyle
Şeytan imanını çalmaz kardeşim.
06.02.2022
Kayıt Tarihi : 12.2.2022 13:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!