Aynı evde doğup büyümüşüz
Aynı yemekten yeyip
Aynı oyunları oynamışız
Biz kardeşiz çünkü,beraber gülüp ağlamışız.
Oyuncaklar için hep mi kavga eder ya insan?
Paylaşamadığımız çikolatalar için küsüm deyip.Akşam beraber nasıl yatabilir insan.
Kardeşlik böyle olsa gerek
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta