Kardeşime Şiiri - Gökhan Tan 2

Eylül hangi renktir be kardeş?
Ömür gün yapraklarını döküyor takviminden,
Hüzün yağmurları mıdır üstümüze yağan?
Gençlik sokaklarında yürürken.

Mutlulukla arasında ne kadar mesafe olur ki bir insanın?
Belki elini uzatsa tutar mutluluğu,
Ya da burnu az daha uzun olsa,
Burun farkıyla kaybetmek mümkün mü mutluluğu?

İnsanların ayrılıktan mutlu olduğu bir yer var mıdır?
Hadi onu geçtim, insanların mutlu olduğu bir yer var mıdır?
Bizi de oraya kabul ederler mi?
Mutsuzluk onuruna akan gözyaşlarımıza rağmen...

Neden insanlar bozuldu,
Niçin yürekte merhamet, vefa kalmadı?
Ve yalan pantolonlu bir asrın cebinde taşıdığı,
Çürüyen bir meyveye neden dönüştü ki aşk?

Eylül sonbahardı,
Sonbaharda bize hüzün yağdı,
Gençlik sokağında dolaşırken,
İnsanlar tamamiyle yalandı