Kardeşime Şiiri - Fahrettin Özçelik

Ey! Çocuk dünyaya çok talihsiz geldin
Çok ızdırab çektin, of bile demedin,
Feleğin çemberinden iki büklüm geçtin
Yine de hiç kimseye aman demedin.

Şimdi de kupkuru bir sünnet düğünü
Sen görmedin asla ağnın gördüğünü.
Görmedim senin sevinçle güldüğünü
Sen de bilmedin nasıl büyüdüğünü.

Bütün bunlara sebep, benim kardeşim
Annen, baban benim davacı yoldaşım
Tahsilim çün yandı benim ilk ateşim,
Ben bu halimle, cellat oldum kardeşim.

Bir gün bunları mezara gömeceğim,
Acılar yerine güller dikeceğim,
Yarın size zaferlerle döneceğim,
Ben sizi, o zaman mes’ut göreceğim.

Bu gün vicdanım ızdırabla doludur
Izdırab bana ebediyet yoludur
Bütün bu günler ağana bir kaygudur
Sizleri güldürmek boynumun borcudur.
Toprak
3.Temmuz. 1947 saat 10.50 Eskişehir