'Kardeşim Barış'a'
Hayatın tesadüfü, ortak genlerden oluşmamızı sağladı,
Ama biz gen benzerliğini aştık.
Kan bağından da öte dost olduk.
Kızdık, söylendik,
Kırdık, kırıldık,
Güldük, coştuk, eğlendik,
Ama hiç kopmadı duygu bağımız.
Birbirimizin üzüntüsünde, diğerinin yüreği sızladı.
Sevincinde de yer yerinden oynadı.
Benim karagün dostum, kardeşim, kankam,
Karizmatik ceviz kabuğunun içindeki duygusal yüreğin,
Hep arkamdan geldi,
Sıkıntımda avuntu kaynağı,
Sevincimde dostluk yumağı oldu.
Mantık sepeti,
Duygu atmosferi,
Dostluk yuvası olan yüreğin,
Hep takip edecek sevgi dolu, yaralı yüreğimi...
Kayıt Tarihi : 8.7.2003 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!