Kardeşime Şiiri - Cüneyt Güvener

İçini dolu dolu götürdü gideceği yere,
Taşıyamayacağı kadar yük verdiler sırtına,
Yarınları hayal bile edemeden,
Gitti gurbete...

Beklenmedik bir anda,
Bilmediği bir yerde yapayalnızdı,
Soğuk gecelerdi arkadaşı,
Her yatışta sevdikleri gelirdi aklına,
Hasret kokardı her esen rüzgar,
O özlemle kavrulurdu gönlü...

Sığdıramadı gönlüne sevmeyi sevilmeyi,
Apansız gitti zalim gurbete!
Amacına ulaşmaktı gayesi,
Her ne kadar ümitsiz olsada,
Belki birgün dönmekti niyeti,
Kurtulursa...
Yani başarırsa yaşamayı bu zalim gurbette...

Gözyaşlarına boğulurdu,
Hatırladıkça anasını,
Özledim derdi içinden memleketimi...
Ona mekansız derlerdi,
Yıkılmış ve çaresiz gitti,
Ne kadar belli etmsede,
Yanardı yüreği biz bilmesekte...

Yaşamayı başarırsa bu zalim gurbette,
Dönmekti gayesi birgün memleketine....