Tam yirmi iki gün oldu:
kardeş Şaban göçeli.
Varmıdır hiç Dünyada:
Gidipte dönen geri? .
Ne insanlar göç etti.
Bu yalancı dünyadan.
Asla mümkün değildir:
Haber olmak onlardan..
Kimilerinin kabri;
Belli bile değildir.
Orada geçer akça:
Ancak kamil imandır.
Kimisinin yıkılmış:
Başında mezar taşı.
Ğarip, ğarip ötüşür:
Üstünde Bülbül kuşu.
Kimbilir o mezarda:
Hangi kahraman yatar?
Bir zamanlar var idi:
Kaftan,kafa hükm eder.
Şimdi hediye bekler:
Geride kalanlardan.
Bir çoklarının nesli:
Tükenmiştir dünyadan.
Nedense bir çok insan:
Dünyayı bakı sanar.
Beklemediği anda:
Yanan lambası söner..
Önemli olan burnda:
Yaradılışı bilmek.
Bu alemden gitmeden:
Güzel hazırlık etmek..
İnsanlar ders almıyor:
Bunca olup, bitenden.
Herkes sorğulanacak:
Bütün yaptıklarından.
Nasuh tevbe edelim.:
Bütün günahlar için.
Bırakmazsan ısyanı:
Yok senin kurtuluşun.
Seccaden ile barış:
Seherlerde ey Ali.
Vakit saat gelince:
Sende verirsin canı.
Kayıt Tarihi : 14.6.2007 10:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT: Bu şiir 2.05.2007 tarihinde Ali sandıkıçoğlu taarfından Merhum kardeşi Arif Şaban Sandıkçının hatırasına yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!