*Kardeşim Mahmut* Şiiri - Hasan Yıldız

Gözlerimden bir damla yaş ıslattı
kuruyan gözbebeklerimi,
içimde birşeyler koptu;
kopan sendin kardeşim Mahmut,

Bomboştu artık bu kulübe,
sesin yoktu alt ranzada,kokun yok,
nasılda büyümüştü,dört metrelik oda,
oysa sığmazdık,biz buraya
şimdi,abimleyim biliyorsun
ona açılamıyorum sen gibi,
nede olsa büyük,küçük dengi mi,

Çıktım,fatih parkına
hiç kimseler varmadı farkıma,
saatlerce oturdum,o her zamanki bankta
olmadı,neşede kaçmıştı parkta,
anladım sen yoktun ben de kalktım
eşini yitirmiş bir kumru gibi parkta

Şimdi,sen askersin,yarında ben
üzülmemem gerekiyok,ama olmuyor,
çok ayrı kalmışız,tam alışmışken kardeşliğine
aldı vatan seni,güvenliğine,
Olsun;
tez geçer,sayılı gün derler
günün dolar,birgün sende takarsın koluna,
tezkereni bir gelin gibi......
Çıkarsın........
Başlar yeni maceran...
Başlar işsizlik...telaş,karmaşa,
Başlar hayat..o en büyük 18 aylar...

18,ağustos,1991