Kardeşim Hüzün Şiiri - Suzan Çelik

Seher vakti yine esmektesin gönlüme usuldan
Bir mektup mu getirdin ne ah! Nazlı Yardan
Götür beni hasretiyle yandığıma al buradan
Bilirsin hüzün, sensin ruhuma en çok yakışan

Bitmese büyük kavgalar yine dertlere salsan
Salınırken eşsiz endam, ateşiyle sen yaksan
Ruhumu O’na erdirsen, Sevgilime vardırsan
Beni bende komasan o eşsiz vuslata daldırsan

İçimde bir yarasın yarım kalmış sevdalardan
Aynı türküyü söyler gibisin deli aşıklardan
Kalan sermaye sensin hep yiğitliğin ardından
Ne olur ruhuma hep o eşsiz nağmeyi fısıldasan

Sensin gecenin bir yarısı apansız uyandıran
Eritip benliğimi Sevgilinin özüne daldıran
Beni alıp benden, dua dua Rahmana vardıran
Tek sen varsın bu dünyada dost yüzünü andıran

Eşsiz gökyüzü seni çalmış renk diye Seydadan
O’ndan esen koku da sensin ayıltan uykulardan
Engin deryana dalsam, zulüm yok olsa kahrından
Her yürekte sen olsan, biter acılar sen sarsan
17 Aralık 2003