Kardeşim Şiiri - Kaan Karaduman

Hep eski aktörler gibi alnımın ortasında bir tutam saçım olsun isterdim,
Sıkıldığımda, bunaldığımda, puf yapıp yukarı atılıp geri düşüşünü hissetmek için…
Küçüklükten kalan hayaller işte,
Keşke şimdiki hayallerimde bu kadar masumane ve safça olsa…
Oysa bu gece bir üzüm tanesinin üstünde uyumuşum, sabah uyandığımda fark ettim.
Fark ettiğim an da nasıl olduğunu sormaya yüzüm yoktu,
Çünkü cılkını çıkartmıştım..
Utandım,
Sonra bir daha utandım…
Nasıl bu kadar dikkatsiz olabilirim diye kendime söylendim.
Merak etmeyin cenaze töreni filan düzenlemedim, öylece aldım ve atıverdim çöpe,
Bu kadar duygusalım işte..
Peşinden çarşafı topladım makineye attım, sonuçta orada bir leke bırakmıştı, onu her gördüğümde hüzünlenmemek için, gerekeni yaptım,
Ve yıkadım…
Yeterince anı canlanıyor gözümde, ekstra bir taneye daha gerek yok..
Kim bilir hayatımız boyunca neleri ezdik geçtik böyle ve nezaket göstermedik, ufacık bir özrü görmezden geldik…
Aslında biz en yakınlarımızı hiç görmedik,
Hep görmemezlikten geldik…
Hep bir kardeşim olsun istedim, olmadı.
Onun yerine bir köpeğim oldu, onu kardeş bildim,
Onunla uyudum, uyandım onunla oynadım,
Onunla hırladım!
Ama artık o çok yaşlandı, belki de benim bırakıp gitmek için hazırlanıyor,
Ama,
Ama ben istemiyorum gitmesini.
Gitmesen!
Herkes gider mi?
Gitmemeli bence.
O gittiği zaman ben ne yaparım?
Kimi kardeşim gibi görüp sarılırım?
O benim ilk göz ağrım oldu hep, şimdiyse hasta çok hasta,
Ama iyi oldu şimdi, hep iyi ol tamam mı benim akıllı oğlum.
Senin canın yandığı zaman benimde yanıyor biliyorsun,
Senden alınan her bir damla kan beni benden alıyor biliyorsun.
Arada benimde tansiyon’um düşüyor bayılıyorum hani.
Ama biliyorum ki hepsi senin iyiliğin için benim küçük kardeşim.
Hadi huzurla uyuyalım bu gece…
Kardeşim(n)

SAYGILARIMLA…
30/07/2011 03:26