Kardeşim.... Şiiri - Erkan İnay

KARDEŞİM

Yetiştin,
Yıkılmıştım,
Saçakları dağılmış,
Gözler dışarıda bir medet,
Beklerken,bilinmiyordu,
Nasıl başlanılacak?
Nerede durulacak?
Şaşkın şaşkın,
Ayrılmak mı?
Birleşmek mi?
Karasızlığın ateşinde,
Soğuk yemeklerde…
Biçare yanarken,Hızır gibi yetişmiştin,
Samimiyetinle,Dostluğunla,fedakarlığınla,
Ellerini uzatmıştın…
Sanki bir ışık,yol gösteren,
Çıkabilmiştik sayende,rahata ve düzlüğe,
Kardeşim…

Demek ki;
Ben de iş yok …
Ne kadar uzak kalmışım?
Yangınlarda yanarken,
Dertlerimde kayboldum…
Ne kadar acı bilemezsin?
Başkasından duymak…
Yanında olamamak,omuz vuramamak…
Dost olamamışım,kardeş olamamışım,
Yazıklar olsun!
Neye yarar iyi gün dostu?
Paylaşacak acı yok sa,
Yüzüne bakamıyorum,
Özür diliyorum,
Utanıyorum …
Affet kardeşim!

Sana sarılmak,
Eski günleri yad etmek,
Nasihatlerini dinlemek
Susamışım adeta,gözlerindeki samimiyete,
Tekrar yaşayabilmek..
Nelerimi vermezdim,ama olmuyor bak!
Nerdesin şimdi?
Yetişemedim,helalleşmeye..
Affet kardeşim,suçlu benim
Yanında olamadım,ama kardeşimsin,
Kabul etmesen de…

Affet kardeşim,sahip çıkamadım,
Affet kardeşim,yarı yolda koydum,
Affet kardeşim,dertlerini paylaşamadım,
Affet beni kardeşim, destek olamadım,
Affet beni kardeşim,suçlu benim …
Yanında olamadım,ama sen benim kardeşimsin..

www.erkaninay.com da flaşını izleyebilirsiniz…

İnsan iyi olunca, kötülerde kazanılan dostlukları unuturmuş….
Hayat denen değirmende,ne güzellikler un ufak olurmuş…
Hastane ve hapishane kapıları gerçek dostlara yol olurmuş…
Zaman değişmiş dostu gönül değil menfaat seçiyormuş…
Bir şeyler sızlasa da, ne gözyaşı ne de sözler anlamsız, zaten olan olmuş…..
Daha dün kan kardeş olanlar,bugün nasıl düşman ve birbirini boğuyormuş,
Daha dün kardeşi için kurşuna siper olanlar, bugün nelere kurban olmuş,
Oyuna geldik asırlardır,geçmiş yabancı,gelecek farklı, bize ise neler neler olmuş…