Kardeşim Şiiri - Fatih Ergün

Kardeşim!
Üşümek dökülürdü avuçlarının içine,
Yorgunluk baş ağrısı dolardı bazen boynuna,
Beyaz kazaklı gölgen düşerdi odama,çisil çisil…

Kardeşim!
Okulda kızdım birkaç şerefsize!
Bak ben geldim,
İki odalı fakültemize,
Goşudan iki ekmek ve yumurta al,
Bir de çay koy ki!
Yudum yudum içelim gurbeti…

Kardeşim!
Ben bilirim neden kalın giydiğini,
Ben bilirim susarken çığlığını,
Ben bilirim solgun duvarlara küfürler saçtığını!
Ve ben bilirim pencerenden sızan ışığın şeklini…

Kardeşim!
Ağlama dökme incilerini yere,
Üşütme beni şu yaz akşamı ne olur!
Sıcacık bakışlarını ver ellerime,
Bırakma beni bana…

Kardeşim!
Vurma yumruğunu masaya,
Sallanırda düşer şimdi bu çirkin dünya!

Kardeşim!
Gurbetin kaç gününü koydun kitabının arasına?
Ve kaç gününü yırtıp savurdun gökyüzüne? ...

Kardeşim!
İstanbul’u anlat bana,
Boğaz nasıldır şimdi?
Ayasofya da neler çınlar,
Yağmur çamur var mı dır?
Nasıl gelin olur İstanbul, anlat bana…

Kardeşim!
Gurbetin akşamları sarar bedenimi,
İrkilir uyanırım…
Memleket gelir aklıma,
Sen memleketim gibisin…

Kardeşim!
Ben şimdi yalnız adımlarken bu şehri,
Her yerde senin kokun var,
Ben bu arsız yerdeyim işte,
Sen nerelerdesin? ...
Abin sensiz ağlıyor bu şehirde…

Kayıt tarihi:01.02.2009 Akşam 19:20…