Bir uçurumdan yuvarlandım aşağı
Sandım alnıma çaldı bir ay ışığı
Hep yarım verdi şu çorbanın kaşığı
Doldurupta içemedim kardeşim.
Ne idi kusurum boşaldı çevrem
Ne dünyalık kaldıki hep çıktı elden
Benim şikayetim kendi nefsimden
Kimseye bir sözüm olmaz kardeşim.
Bir gün sorar isen görmediğin yuvamı
Belki kanatırsın akan yaramı
Sardı şu dünyanın tozu dumanı
Silkinipte kalkamadım kardeşim.
Bir yalnızlık vardır ruhumda derin
Komşusu olurum belki kimsesizlerin
Bir avuç toprak atındaki bedenim.
Ayrılığın noktasıdır.kardeşim
Kayıt Tarihi : 23.1.2009 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılığın roktasıdır kardeşim
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!