Dünya girdabının içine düştüm,
Şimdi ha yuttu beni ha yutacak.
Bir dal bulup ona tutundum,
O da ha gitti benden ha gidecek.
Sermayem sabır sükuta büründüm,
Yılların yüküyle yürüyüp durdum .
Ne ah ettim, ne yükümden yoruldum,
Şimdi ha ezdi beni ha ezecek.
Minnetim olmadı Allah’tan gayrısına,
Dağ gibi dostlarım vardı hep yanımda.
Kul şaşar beşermiş öz kardeş olsa da,
Şimdi ha kırdı beni ha kıracak.
Zamana sardıklarımız eridi gitti,
Ne hatır kaldı ne de saygı sevgi.
Ayaklar baş oldu, başlarsa ezildi,
Şimdi ha sildi beni ha silecek.
Bir garip Çoban’ım sözüm aşikar,
Senden ne saklım ne de gizlim var.
Dilinde küfür gözlerin düşman bakar
Bilirim ha vurdu beni ha vuracak…
Kayıt Tarihi : 15.6.2017 11:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/15/kardesim-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!