Kardeşim Şiiri - Musa Şahin 3

İnsanlar değişti, devir değişti
Erkekle kadının rolü değişti
Hayâ, edep, ahlak, kültür değişti
Aynı kalabilmek, zormuş kardeşim...

Suyu küçük içer, sözü o söyler
İnsanlar özgürdür, gönlünce eyler
Şehirler üst üste boşalmış köyler
Kadir kıymet bilen azmış kardeşim...

Genç, yaşlı farkı yok, telefon elde
Tembellik özlerde, efendim dilde
Gelenek mazide, töreler yelde
Durmadan savrulur, olmuş kardeşim...

İnsanlar sokakta gezerler itle
Düğünler yapılır, yeni adetle
Yorganlar yakılır, bir küçük bitle
Cemiyet evlere, sığmaz kardeşim...

Kapanmak suç olmuş, çıplaklık moda
Ahlak, hayâ, edep ayakaltında
Kafeler mutfaktır, caddeler oda
Sokaklar gezilmez, olmuş kardeşim...

Âdemoğlu çiğ süt emmiş güvenme
Düşmanın bile ölse, zinhar sevinme
Önce yardım edip, sonra övünme
Salih amellerin gider kardeşim...

İnanmak bir kuru sözle olur mu?
Nişansız atanlar hedef vurur mu?
Köksüz bir gövde dimdik durur mu?
Susuz bir ot gibi kurur kardeşim...

Geceler duaya durursa bir gün
Ağaçlar tez meyve verirse bir gün
Bedenin ruhunu bulursa bir gün
Yepyeni bir güneş, doğar kardeşim...

Âşık Şahin der ki uzat başını
Tebessüm sadaka, çatma kaşını
Aç ellerini de dök gözyaşını
Bu kir sade suyla çıkmaz kardeşim...