Kardeşim Şiiri - İbrahim Çiçek

Ne desem duymuyor takılmış plak,
Aklını başına devşir kardeşim!
Kafanı bir kaldır, hakikate bak
Aklını başına devşir kardeşim!

Aklın gitmiş, gözlerin hep kanlanmış
Rengin bezin yaprak gibi sararmış
Eski hâlinden bir şey kalmamış
Aklını başına devşir kardeşim!

Gönlün kan ağlıyor, yüzün gülmüyor
Gözlerin gerçeği neden görmüyor?
Her geçen gün erim erim eriyor
Aklını başına devşir kardeşim!

Kurumuş pınar akar mı sandın?
Neden böyle çıkmaz sokağa vardın?
Gönlündeki çöpü sen sultan sandın
Aklını başına devşir kardeşim!

İbrahim’im gerçekleri yazarım,
Tılsımı okur, üfler bozarım
İnan hiç kimseye olmaz zararım
Aklını başına devşir kardeşim!