Kardeşim Şiiri - Kemal Doğanay

Yükseklerden uçar Turnanın Şahı,
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.
Dünyayı yakıyor Mazlumun Ah’ı!
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.

Söğüt meyve vermez dalları kuru
Akarsu kir tutmaz her zaman duru
Kendimi kaybettim bu nasıl soru,
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.

Kitabı okumaz ahkam kesersin
Dağları bulunca durmaz esersin
Aslını unutma sen de beşersin,
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.

Başın yükseklerde yere bakmazsın
Her tarafın açık düğme takmazsın
Gönülden gönüle yol var akmazsın,
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.

Bülbül aşık olmuş dikenli güle
Seven Allah için çekiyor çile
Aşkın tarifi yok gelmiyor dile,
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.

Cenneti sorarsan kendin de ara
Cehennem dediğin içimde yara
Mevlam düşürmesin garibi dara,
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.

DOĞANAY’ım Turna gibi uçarsın
Bahar geldiğinde çiçek açarsın
Mevlanaca bize ışık saçarsın,
Huzuru ararsan sen de Kardeşim.