Kardeşim Şiiri - Gülay Özböke Aşkın

Çok küçüktük hatırlıyormusun kardeşim
Hani hayat
Pembe panjurlu evlerden ibaretti
Oyunlar oynardık
Şimdi oynadıgımız oyunlar gibi degil,saklambaç oynardık
Ben hep kaybolsamda
Aslında hep yanındaydım
Sagında, solunda hep oradaydım
Hayatındaydım...
Yalnız degilsin, ben hep yanındaydım
Ensaf halimle seninleyim
Kazık yedigin anda dost bildiklerinden
Elini uzatsan tutabilecek kadar yakınındayım.
Seni asla kimsesiz,
Sessiz, çaresiz bırakmam
Sen her ne kadar geçimsiz, şımarık,kaprisli olsanda
Yine de yanındayım
Sakın çaresiz hissetme kendini
İçine atma o çocuksu hallerini
Ben seninleyim korkma hadi
Gel yine oynayalım seninle
Ama bu kez en saf halimizle