Kardeşi Umut Aşkın Şiiri - Nezaket Toraman

Gök yüzüne bir sayfa açtım.
Adını seni sevdiğimi yazmak için
Sığmadı sevdiğim sığmadın.
Gök yüzünden yer yüzüne yüreğimi astım
O kadar büyütmüşüm ki seni,bütün yüreğimi kapladın..
Tüm okyanuslar la yıkadım aşkımızı,
O kadar temizmiş ki okyanuslar yetmedi.
Yüce dağlara, erişilmez yükseklere seslendim,
hiç biri kabul etmedi sesimin yankısıyla,
Geri döndü bu sevgin bana..

Sevdana düşmüş bir ilkbahar gibiydim.
Dört yapraklı yonca sanki, ümitle. kışı silmiştim.
Kardeşiymiş umut aşkın
Sevgine düşmüş,
On dört haziranda açılmış gülü öpmüştüm
Hasretine tutsak olmuş..
Bile, bile beklemiştim baharı.
Bakışlarınla kavrulmuş özleminle yanmıştım..
Seni bende bulmuş,
İçimde ruhumda hissetmiştim.
Ne delisi
ben senin delin divanen olmuştum.
Seni kaybettiğimde bile
Yüreğimden silmemiştim
Kardeşiymiş umut aşkın
Döndün ya demiştim.. hiç bir bedel ödeme
Bir kibrit çakmıştın bu yeterdi
Bu sevginle sevdalanmış sevinmiştim
Seni güzel sesinde sevdim..
Seni sevda tadında, seni evlat tadında,
Seni sevgili eş, seni senin tadında sevdim
Seni canımdan çok sevdim..
Ve yarim dedim çok özledim..
Sevinç eser