Kardeşe Özlem Şiiri - Mustafa Güneş 2

Özlem mi, isyan mı bilemiyorum hüznümü
Dilden dökülmüyor, kalem yazmıyor
Bazen içimde düğümlenir özlemin hıçkırıklarla
Gözyaşı dahi dökemiyorum kardeşim

Seni hatırladıkça kalbim çırpınır durur
Sanki kapımda ayak seslerin duyulur
Zihnimde seni hayal ettikçe
Hıçkırıklarla ağlamıyorum kardeşim

Üzüntüm hasret mi? yoksa pişmanlık mı?
Senden uzaklarda gurbeti yaşamak mı?
Masum yüzünü, garip halini hatırladıkça
Gözlerim yaşarır damla damla kardeşim

Masumluğun ve iyiliğin insanların dilinde
Hüznün, güzel ismin yeğenlerin dilinde
Başını öne eğip masum durduğun günü
Hatırladıkça doya doya ağlayamıyorum kardeşim

Hakka yürümek bizim son kaderimiz
Allah’a isyan değil, sabır her an halimiz
Sana edilen duaları duydukça
Allah’a şükürler olsun diyorum kardeşim

Çocukluğun garip umut içindeydi
Gençliğinin her günü bin bir çileyleydi
Yükün ağırdı, yüzün gülmezdi bile
Halini kâğıda bile dökemiyor kardeşim

Gözyaşı dökemiyorum kurudu sanki
Her damlası kilitledi boğazımı belki
Hiç unutulmazsın hıçkırıklarla ağlamasak bile
Mekânın cennet olsun güzel kardeşim