Bir insanın kendini bir şeye zorlamasının ne kadar zor oldugunu şimdi anladım.
Ve dostluğun sevgiden daha yoğun bir duygu oldugunu.
Gözlerine baktığım da utanırdım.
Ve ya ellerini tuttuğum da titrerdim irkilirdim.
sana dokunma isteği duymadığım için kendimden şüphe ettiğim zaman oldu.
Beni sana yaklaştırmayan gizli bir güç vardı.
Yıkılması çok zor duvarlar örüyordu aramıza.
Mıknatısın ters yüzü gibi çekme degil geriye itiyordu.
O iki duyğunun farkını anlamamıştım baştan
İçimdeki huzursuzluğu hissetmiştim ama ayıramamıştım
Daha doğrusu adını koyamamıştım
İzahını, tanımını net olarak yapamamıştım.
Ama şimdi o durum içinden çıkıpda,
biraz geriden bakınca herşey su yüzüne çıktı bende
Yani bir insan yegenini sever ya
Özleyip de sarılır ya ona.
Ya da bir kız kardeş abisinin koluna girer yaa.
Net olarak şöyle demek istedim ben galiba
Hani bir abi kardeşini gözetir,kollar,özler,merak eder yaa
Yani ne bileyim sever ya öyle işte...
Biz de öyle sevdik galiba birbirimizi.
İşte bende öyle sevdim seni
Kardeşcesine.
21-03-2013
Perşembe
al agamy
Egypt
Kayıt Tarihi : 21.3.2013 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taha Mehmet Telli](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/21/kardescesine-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)