Bu gün kendimde tükenşi gördüm
Ben...
Ezik yorgun gibiydim hayat yolunda
ağaç dalında sararmış yapraklar gibiydim
Sallanıp dduruyordum esen yelde rüzgarda
ölüm kokuyordu etrafımda.
Bu gün kndimde tükenişi gördüm
Ter döktürüyordu yorgunluğum
Yoktu bende gençlikten kalma izlerim
Hayalet gibiydim.
Her adımda kendime daha çok acıyordum
Yalnızlığımda...
Ve...
Ölüm kokan yollarda
Bu gün kendimde tükenişi gördüm.
Dayan dedim, dayan oğlum kendi kendime
Dayandım.
Yer titredi ben titredim kaldım kan ter içinde
Ne kaldırımlar pes etti ne ben
Yürüdükçe paylaştık zamanı,yollarla kardeşçe.
Ahmet Yüksel Şanlı er
20 Ağustos 2020
Kayıt Tarihi : 20.8.2020 11:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yüksel Şanlıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/20/kardesce-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!