En sevdiğimiz şarkıydı
Beni burada arama anne
Radyoda fal tuttuğumuz
Dinlerken kendimizi unuttuğumuz
Bir kaçış arar gibiydik nedense
Bazan kendimizden bile
Birde şiirimiz vardı ucu sivri
Terketmedi sevdan beni
Can garip can suskun can paramparca
Dilimizden hiç düşmezdi
İzmarit akşamlardan sabaha
Biz hiç terketmedik birbirimizi
Bir nakaratımız vardı hani
Türkümüzün arasında
Deliksiz uyuyan
Ama her günümüze uyan
Bıraksak hep uyuyacak hıyar
Taki biz onu bir gece yarısında
Bir isyanla uyandırana kadar
Dolaşmalarımız vardı ya bizim
Çıkta biraz dolaşalımla başlayan
Lan oğlum artık yeterle son bulan
Öyle bir dolaşmışızki
Ayırabilene de aşk olsun ulan
Biz birlikte keşfettik herşeyi
En başta birlik olmayı
Giydiğimiz gömlek aynı olunca
Çarçabuk öğrendik biz
Biri bölüp yarım yarım yapmayı
Acı tatlı ne varsa paylaşmayı
Adınıda birlikte koyduk
Bunun adı kardeş payı
Bir tek küsmeyi beceremedik
Bu sattığımın dünyasında
O kadarda olacak artık
Öyle içten gülüyorduk ki
Gelip geçen zamana
Sonuna yetişebiliyorduk anca
Gelişini hep kaçırıyor
Geçişini seyrediyorduk
Hayallerimize inandığımız kadar
Kaderimize inanmıyorduk
Kahveyi çok sevgimiz söylememez ama
İçtiğimiz çayın hatırı kaç yıl
Bak onu çok iyi biliyorduk
Boylarımız da eşit değildi belki
Ama kafalarımız denkti
İki kişiydik biz
İki kişi tek yürek
Kardeş değiliz biz ama
Gardaş olmak bu olsa gerek
Söz verdik lan
Söz verdik
Taki can alıcı gelip
Canımızı alıncaya dek
Kayıt Tarihi : 28.1.2024 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!