kardeş oldu yoldaşa
suskunu kendine has
haldan bilen haldaşa
kirpiğin ucundan as
gözün kapanık olur
körü köründe bulur
ışık yanar kaybolur
sunuşu demine tas
gül kokulu benliğin
kokunda tütenliğin
kendine yetenliğin
yüreği tutmada pas
em’ini buldu gönül
kolsuz kanatsız önül
yanılmaz ister yanıl
sapkınlığında da kas
ozan efem serindir
saf aşıktır derindir
leylaya çöl yerindir
burnunun ucunda yas
060212denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 13.3.2012 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!