Mısralar kardeş haklara türkü yoğurur.
Mor dağlar kulak verir türkülere, hüzne durur.
Dinleyen dosta kurşun işlemez.
Kardeş dağlar sırt sırta verir, geçmez kurt, çakal, hayın…
Yoksulun aşı pas tutmuş, kurdun, kuşun bileceği bir hal değil.
Ot kurutur analar, çayı kar suyundan demler.
Tencere de ısırgan otu kaynar, bekler üç dört yaşındaki bebeler.
Pepuk kuşu efkarlı efkarlı besteler dizer, uyuya kalır bebeler.
Düş kuran çobanların düşlerine kurt dadanır.
Tüter ocaklar, kazanın dolu olmasından mı, efkardan mı bilinmez.
Dağın doruğundan yırtıcı insanlar iner,
Dostu mu düşman mı bilinmez.
Yedi enleme barış götürenler geri dönmediler,
Bekler babalarını esmer kirli yüzlü çocuklar…
Kayıt Tarihi : 7.4.2013 04:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!