Güneş Sordu Deniz’e
Gece bensiz ne’ylersin?
Dedi D eniz Ay’layım
Ben sensiz de varım
Güneş bir an duraksadı.
Kaldırımlar arasına sıkışan
Ufak çakıl taşları
Ve aralarından inatla çıkan
Sarı papatya...
Taşları delip koparsa da
hürriyetini
İnsanlığın kanıdır bu
Ya vatandan ya paradan akar
Asırlar olur durmadan
Acı vererek yüreklerden taşar
Yüzlerce millet,yüzlerce devlet
Geçen gün otobüste
Dedin ya aşk nedir nerden bilirsin
Sen sevip sevilebilir misin
Tutkuyla bağlanabilir misin?
Haykırmak istedim sana aşkı nasıl bildiğimi
Soğuk bir gece
Elektrikler kesilmiş(kesik)
Köşeye çömelmişim
Sırtım duvara yaslı
Ellerim kavuşmuş dizlerimde
Gözlerim ileriye odaklı
Karanlık bir odada otururken
Perdelerin arasından süzülüyor ay ışığı
Tam da üzerine düşüyor kitabımın
Tam da Hayyam’ın şu dizelerine
“Ey Sevgili bir pergele benziyoruz ikimiz
İki başımız var ama bir bedenimiz
Uyandım sabahın beşinde
Uzattım elimi hep uyuduğun yere
Çarpayım diye o narin bedenine
Neler Verirdim Bilmez Misin?
Kokun sinmiş dört bir yana
Seni tanıdığımda
Yüreğime saplandı aşkın hançeri
Çıkarmaya çalışırsam
Bu beni öldürürdü
Bu acıyla yaşamaya çabalarsam
Bu da beni bitirirdi
Ellerim sana bir yere kadar dokunabilir
Gözlerim seni bir yere kadar görebilir
Kulaklarım o sesini bir yere kadar duyabilir
Ama şu gönlüm seni sonsuza kadar sevebilir..
Kapasam gözlerimi
Gerçeklerden kaçabilir miyim?
Kaçsam senden uzakta kalabilir miyim?
Kaldım diyelim;
Sensiz yaşayabilir miyim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!