Kardeş Kavgası Şiiri - Mahir Odabaşı

Aynı anneden doğduk
Aynı anneden süt emdik
Aynı beşikte sallandık
Aynı yatakta uyuduk
Aynı babadan harçlık aldık
Aynı dededen fırçalandık
Aynı tabağa kaşık salladık
Aynı evde güldük, ağladık
Aynı bahçede oyun oynadık
Bacımızı erkenden kocaya,
Seni de asker ocağına uğurladık
Küçüğü de üniversiteye yolladık
Feleğin çemberinden bir bir geçtik
Ama ölünceye kadar kardeşliği seçtik
Şartlar değişti, bizde evlenip yolları ayırdık
Meşguliyeti bahane edip yavaş yavaş dağıldık
Artık bayramdan bayrama göstermelik sarıldık
Anne- babanın hatırına ayda yılda zoraki sorulduk
Biz istesek te çocuklarda aynı sevgiyi bulamadık
Eyvahlar edip, geleceği pek te hayra yoramadık
Ölüm hak, miras helal diye hocalardan hep dinledik
Lakin baba rahmetli oldu, mirası kavgasız bölemedik
Bacımıza dinimize göre üçte bir oranında miras verdik,
Gel gör ki, eşimiz için aynısını bir türlü kabullenemedik
Miras olacak mirasın kavgasını niye yaptığımızı bilemedik
Bizden sonra da çocukların aynı kavgayı yapacağını düşünemedik
Küstük, küstürdük, düştük, düşürdük bir araya bir daha gelemedik
Çocukken özde KARDEŞTİK yaşlandık SÖZDE KARDEŞ olduk
(Mahir Odabaşı / 6.12.2013)

*çok şükür babamız çok miras bırakmadığı için kavgamız olmadı.