Bizim eller viran olmuş
Tütmez olmuş bacaları
Harap olmuş haneleri
Hep baykuşlar konar olmuş.
Yolları gidilmez olmuş,
Yaylamaz olmuş yaylalar,
Sahipsiz kalmış tarlalar,
Ekilmez, biçilmez olmuş.
Çiçekler sararmış solmuş.
Kin nefretle dolmuş kalpler.
Düşman olmuş eski dostlar.
Birbirini kırar olmuş.
Yürekler kederle dolmuş,
Paramparçadır ciğerler,
Türküler de yanık söyler,
Eller bize güler olmuş.
Yüzler asık gülmez olmuş,
Oynamaz olmuş çocuklar,
Eksik olmuyor ağıtlar,
Giden geri gelmez olmuş.
Yangın var ortalık yanmış.
Kurumuş kuyular, sular.
Çalınmaz olmuş kavallar,
Analar kuzusuz kalmış.
Bağlar üzüm vermez olmuş.
Dertli akarmış dereler,
Yıkılmış göçmüş köprüler,
Uçurum yol vermez olmuş
(Adana,1996)
Necim GülKayıt Tarihi : 16.1.2013 16:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!