Kardeş Kavgası Şiiri - Kenan Çarboğa

I

Timur’la Bayezid iki kardeşti
Türk Eli’nin iki büyük hakanı
Âlemde tek bayrak dalgalanırdı
Paylaşmasalardı aynı zamanı

Dünyayı titreten iki cengâver
Birisi Yıldırım birisi Demir
Buyrukları diz çöktürür dizliye
Sözleri demiri kesen bir emir

Bir gün karşılaştı yolları birden
Çubuk Ovası’na ordu çektiler
Düşmanlar sevindi, dostlar ağladı
İki sultan, kardeş kanı döktüler

II

Fatih Sultan Mehmet, Uzun Hasan’la
Bir necip milletin torunlarıydı
Yürekleri aynı örste dövülen
Türklüğün muştulu yarınlarıydı

İlden ile at sürdüler durmadan
Rüzgâr gibi nice dağlar aştılar
Bir ülkünün peşi sıra giderken
Ayrılığın kollarına düştüler

Otlukbeli üzerinde ikisi
Kılıç çaldı, birbirine ok saldı
Göz kırpmadan vuruştu Türk erleri
Onlar gitti, matemi bize kaldı

III

Yavuz Sultan Selim ve Şah İsmail
İki korkusuz alp, iki alperen
Bir ulu çınarın dallarıydılar
Dünyayı bir uçtan bir uca saran

İki içli şair, iki bahadır
“Bu dünyaya iki sultan çok.”diyor
Çaldıran’da zafer için bir millet
İkiye bölünüp savaş ediyor

Bir milletin, bir ümmetin evladı
Kendi sinesine kargı atmakta
O meydanda cenk eyleyen yiğitler
Bir mezarda sarmaş dolaş yatmakta

Velhasıl…

Yıldırım Bayezid, Yavuz, Fatih Han
Timur, Şah İsmail ve Uzun Hasan
Hepsi birbirinin kardeşiydiler
Aynı ümmet, aynı millet, aynı kan