Sınırsız sessiz uzun yıllar iç içe yaşadılar
Birini öne çıkardılar diğerlerini bastırdılar
Dışardan bakınca onlar mutlu sanıldılar
Oysa ne kadar ağırdı varken yok sayıldılar
Bir zincirde her biri birer halka idi
Biri özgür değilse diğeri de değildi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hiçbir ırkın, hiçbir ırktan, hiçbir üstünlüğü yoktur. Boşunadır övünmek; yerinmek boşunadır. Gerekli olan; şimdilik ülkemizde ayrımcılığı kökünden kazımaktır. Sonra sıra, dünyadaki ayrımcılıklara gelecektir. Her halkın kendi kaderini tayin etme hakkından önce; kaderi birlikte tayin etme hakkı gelmelidir. Eşit ve kardeşçe...
Kim ne dersin İçerik olarakta tema olarakta harika dizeler
okuyucuyu kendi kendiyle baş başa bırakıp ülkemizdeki haysiyetsizlikleri bir film şeridi gibi göz önüne getirmesi sağlanmış
yürekten kutlarım Vedat bey
bütün ırkların kardeş olduğunu ne güzel vurgulamışsınız keske her kez sizin gibi düşünseydi.kocaman yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta