Kardelenlere Özlem Şiiri - İdris Erdoğdu

Yaylada doğmuşum ben
O yüzden rüzgar esince kekik kokar nefesim
Dağ güneşi vurunca çiğdem gibi açılır dişlerim.
Çiğ düşünce çimenlerin üstüne,
Menevişlenir düşlerim.
Küçük bir çocuk olur.
Masum,
sıcak hayaller kurarım.
Bulutlardan at biner,
kelebeklerle taş kınalarına konar.
Güneşe bakan
yağmur gelini olur minik parmaklarım.
Yaylada doğmuşum ben.
O yüzden güneş çiçekleri açar yanaklarımda,
Nefesim kekik kokar.
Göz yaşlarıma kar suyu dolmuştur,
Vakitsiz ölümlere sessiz ağlarım bu yüzden.
Eşek gözlerim,kuzu dişlerim,
Yavru tay gibi dizgin tutmaz,
Kaynaktan içilir sözlerim
öylesine berrak.
Kırağı düşünce yorgan gibi üstüme,
Çirkinlikler bürünüp,
güzellikler örtünür.
Ben baharda açacak KARDELENLERİ özlerim.