Biz seni dışardan ithal etmedik ki Türkan Abla
Bu topraklarda yetiştin, bu vatanın evladısın
Ayarında insan bizde milyonda bir çıkar ama
Yetiştirmeyi başarmış ya bu Millet, olsun varsın
Bir ışık, bir nur olarak doğdun toplumun üstüne
Körpe dimağları ilmin ışığıyla aydınlatıp
Yaşamanın amacını öğrettin kendilerine
Yeteneğinin üstüne özverilerini katıp
Katlarım, yatlarım olsun, çocuklarım rahat etsin
Düşüncesinin esiri yapmadın kariyerini
Ülkemin kızları okusun, varlığını yükseltsin
Amacına yönlendirdin o tükenmez enerjini
Bir kadın yumuşaklığıyla yaptın bunca hizmeti
Kimseyi kırmadan, kimsenin hakkını çiğnemeden
Ülkenin tümüne yaymayı başardın hareketi
Din, ırk, görüş farkı gibi kıstaslara yer vermeden
Evde cahil bırakılıp çocuk yaşında satılan
Kızlarımızı okutarak meslek sahibi yaptın
Okuması günah denilip ilkokuldan alınan
Bu umutsuz yüreklerde yaşam sevinci yarattın
Bil ki, bu gençler tutuşturduğun kutsal meşaleyi
Sonsuza kadar taşıyıp çevreyi aydınlatacak
Nasıl bir hizmet yapılır ki Vatana bundan iyi?
Açtığın çığırda daha nice kızlar okuyacak
Tanrının bir lutfusun sen, nazarımda bir meleksin
Bu millet unutmayacaktır ona yaptıklarını
Seni nasıl değerlendirdiklerini göreceksin
Unutamaz kendini toplum yoluna adayanı
*
İftiranın günah olduğunu bildikleri halde
Sana iftira atmaktan çekinmedi tutucular
Varlığın en çok onları rahatsız etti herhalde
Allahtan korkmadan onca yalanları uydurdular
Bakma bu karanlık ruhların sana yaptıklarına
Darbe yapmak gibi saçma sapan şeylerle suçlayıp
Sabahın köründe evini basıp aramalarına
Sonsuza kadar üzerlerinden silinmez bu ayıp
Bu davranışları seni daha da yüceltti sanki
Vakarınla onlara çok güzel bir ders vermiş oldun
Bizler senden çok üzüldük yapılanlara inan ki
Sen, şunlara bakın der gibi camdan gülümsüyordun
Sonuçta her fani gibi teslim ettin emaneti
Öldüğüne sevinenler, boşuna umutlanmasın
Artık kimse ortaçağa döndüremez bu Milleti
Huzur içinde uyu ve gözün arkada kalmasın
Bugün son yolculuğuna uğurlamaya gelenler
Ülkülerini yaşatıp, sürdürecek olanlardır
Seni alkışlıyor sayısı milyonu bulan eller
Sana dil uzatanlara vurulan birer şamardır
Bu ülkenin insanları çok şey borçludurlar sana
Işığın, nuru olacaktır gelecek nesillerin
Arkandan yürüyen şu kalabalığa bir baksana
Minnetidir bunlar değiştirdiğin bunca kaderin
Öldün, kardelen tohumlarına dönüştü cesedin
Gömülmedin sen, yeşermek için ekildin toprağa
Binlerce kardelen çiçeği olarak filiz verdin
Kardelen devri adını verdik yaşadığın çağa
**
Kayıt Tarihi : 16.8.2015 16:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!