Kardelenim! Şiiri - Saffet Çakır

Sırtında dağlardan ağır sevdalar,
Elinde mektup, gözleri buğu buğu
Acı poyraz eser, gülleri yakar.
Çarpar yüze bir gurbetin soğuğu
Beyaz bileklerinde siyah kelepçelerin
Umuda yolcukta cilvesi bu kaderin,
Ah gülü Dilara! Yinemi nemli gözlerin?

Zirvelerde boy verir kardelen kızı
Üstünde beklerim toprak damların.
Bir ben, bir kardelen, bir çoban yıldızı,
Yüreğimde onulmaz bir mavi sızı.
Nar tanesini ezen kınalı parmakların,
Yüreğimin penceresine bırakır izlerini,
Güvercinler getirir gözlerime gözlerini.

Mektubun düşmüş bir mavi nehre
Kim bilir ilkbahar seviniyordur.
Güneş kıpkızıl, asılmış bu şehre
Vakit belki son demleri yiyordur.
Beni vursalar dağda ceylan yerine,
Belki dirilirdim bakarken gözlerine.

Açılır rüzgar da beyaz sayfalar
Yüreğimden düşer kan damlaları
Kardeleni korkutsa da çakallar,
Gözünde yeşerir gül damlaları.
Kardelen'im yürür buzun üstünde
Ayaklarına batar cam kırıkları...

Hazana kurşun sıksam kuytuda
Bir kara karga yeri eşeliyor.
Feleğin keyfi yerinde olsa da
Turnalar bir baharla geliyor.
Karanlık çökse de kuytu geceden
Birazdan bir ay doğar yüceden.

Anlamaz ki taşlar ne gördüğünü,
Saçlarını acılarla nasıl ördüğünü?
Güneşe tuzak kursa da yarasalar,
Mor renginle boyarsın siyah geceyi
Dağlarda arar seni bir arı beyi.
Dola boynuma saçlarından as beni
Acıma artık çek altımdan iskemleyi.

Nergislerin göz yaşında o dem
Demirden kelepçen kırılır bir gün
Göz çukurlarında hala o nem
Kurşunla bu yürek vurulur bir gün
Bırak beni kollarında vursunlar!
Güvercinler başucumda dursunlar.

Toros dağlarından kopan kardelen!
Sarı, mor, mavi, kardan da beyaz.
Kardelenlerin sultanıdır bu gelen
Bu kaçıncı bahar, bu kaçıncı yaz?
Seni korkutan bir çaylağın gölgesidir,
Soğuk bir ağıtsa, bu sevdanın sesidir.
Dağları sırtına vurur kardelenim,
Yüreğimin içinde yürür kardelenim.

Meltemler eser, yok olur matemin
Karışır da bir sevdanın gözyaşı
Yanaşır limana bir mavi gemin
Rotası beklide bir Çeşme başı…
Kitabı kolunda, kınalı bir gelin,
Acıları kalemiyle dokuyor,
Güvercin konan beyaz bileklerin,
Bu dağlara yine meydan okuyor.

Al kalemi, yaz bu sevdayı ellerine!
Kınalı ellerinden kalkan kelebekler
Konar yüreğimin nar bahçelerine.
Ümit dağlarında bıraktığın gelinlik;
Düşmesin gurbetin bulanık sularına
Bugünü zor çıkardım, ümidim yok yarına
Acıma, beni de al götür kardelenim!
Hiç dönmediğin o dağların doruklarına…