Kardelenim...
Yaylalar, dağlar benim meskenim
Kar yağar üstüme örter bedenim
Göz alabildiğine bembeyaz yumuşacık döşeğim
Zevk verir bana, yalnız başıma kendimce eğlenirim
Karlar erimeye başlayınca yavaşça gün yüzüne çıkarım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
