Sakine Aydın - Kardelenim-1 Şiiri - Anto ...

Bir dağ çiçeği kardelen...yüreğimin buz tutmuş tepelerinde devrim başlattı...hazır değildim şevkatine,ilgisine ama muhtaçtım...hırçındım, kırıcıydım tıpkı kardelenin üzerine yağan kar misali........
gecelerin çaresiz kollarına gizlediğim ürkek beni,gözyaşlarımı, koynunda beslediğim isyan eden, haykıran ama duyulmayan çığlıklarımı saklıyordum....
yüreğimin buz kesmiş tepelerinde isyanıma isyan eder gibi baş kaldırıyor kardelen ve ben tek tek öpüyorum yıldızları gözlerinden, zifir karanlık dünyamda bir ay doğumu....aydınlığa eriyor karanlıklar, gündüzler buz tutmuş,yarınlara umut, güneş oluyor kardelen..ısınıyorum, aydınlanıyor dünyam.... vuslatı yaşıyorum,her salisede, zamana sığamıyorum, yokum, ne dünde ne bugünde, ne yarında... dünüm, bugünüm yarınlarım kayıp....... meçhul adreslerde gözümün gördüğü her kapıyı çalıyorum, kuru bir yaprak misali savruluyorum neredeyim? ... neler yapıyorum bilmiyorum.... eşiğinde bekliyorum dost sandığım kapılardan biri
açılacak diye her saniye binlerce yıl gibi... gözlerim yaş dolu kapılarda kalıyor, ben yavaş yavaş tükeniyorum! dar ağacında umutlarımı ilmiğe geçirirlerken,inandığım tüm değerlere kurşunlar sıkarken isyanıma isyan ediyor kardelen....gözlerimden yaşları siliyor..izin vermiyor bitişime....
kayıp kimliklerin bulunduğu meçhullük diyarından göç ettim,düşler kuruyorum, yok karanlıklar siyahlar, binbir renk doldurdum yüreğimin çorak ovasına, bayırına, en güzel maviler benim, en güzel düşler, en güzel enlere kucak açıyorum..kışlar bahara dönüş yaptı,umutlar göz kırpıyor, artık umut türküleri söylüyor dilim...yarınlar güzel olacak....
özgürce uçurtmalar uçuracak masumluğun sembolü çocuklar uçsuz bucaksız maviliklerde...
daralmayacak gökyüzü gözümde,mahpus olmayacak özgürlükler,zincir vurulmayacak güvercinlere kırılmayacak kanatları,olmayacak kavgalar,silahlar,anneler secdeye varacak şükür için yaradana....izin vermeyeceğim yüreğimin kırılmasına, kabul etmeyeceğim,sokmayacağım herkezi gönül bahçeme....