Kardelene Ezgi Şiiri - Muharrem Üzümlü

Kardelene ezgi

Huzursuzum,kaygılıyım ve bitkinim.
Niye böyle boynum büktün kardelen.
Sensiz geceler zor,geceler hüzün içinde.
Niye kaşın çatıp,söz söylersin kardelen.

Sağlam,içten ve masum görünürken.
Yan çizip kalpte yara açtın kardelen.
Gönülde sevginin duvarları örülürken.
Bahar sevincini kışa çevirdin kardelen.

Bahar önünde nedir bu sitem bu karar.
Ne korkusu seni bu kadar çok korkutan.
Hangi zalimin fikri böyle boynunu büker.
Bitti mi yüreğindeki içli sevdan kardelen.

Yoksun sen diye zamansız baharlar oldu.
Başımı öne eğme be,dimdik tut kardelen.
Seninde sevgini silebilmek bana çok zor.
Bu yaptığın zalimlik haksızlık kardelen.

Sen benim gönül baharımı kışa çevirdin.
Başın eğme sakın,dimdik dur kardelen.
Sevgime ihanet edip arkamdan vurdun.
Vur sineme vur,bir de sen vur kardelen.

Kem sözler deme delme okla yaralı sineme.
Arkadaş dost deme sen bana bundan böyle.
Arktık bundan sonra sen ne söylersen söyle.
Göründüğün gibi değilmişsin sen kardelen.

Döndükçe anlamadın,sevdikçe kavramadın.
Sen sevgimin gönlümün sesini dinleyemedin.
Başın karlar altından çıkarıp dik tutamadın.
Dönek,kararsız,tutarsızmışsın sen kardelen.

06/05/2008
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi