Kardelen Yangınları (Düzyazı)

Yüreğimde bir sancı...

Söylediğin onca şey;
Birbir acıtıyordu, canımı.

Mevsim bahardı, bende ise kıştı.

Sevdiğini biliyordum.
Defalarca:
Özleme sardığın yüreğini haykırıyordu...

Severken...
Neden başkasına veriyordun, yüreğini.

Başkalarının mutluluğu,bizim mutsuzluğumuzdu...

Sebepsiz bahaneye sıraladığın cümleler,
Beni öldürüyordu.

Ellerin ellerimi okşarken,
Gözlerin bir yabancı bakışla kaçıyordu,
Gözlerimden.

Yıllar yılı sevmenin hasretini çoğaltmışken...

Kayboluyordu herşey.

Bir umut, bir hayal değildi...
Herşey apaçık gerçekti.

Suskunluğumun isyanı ile başlamıştı,
Kardelen yangınları.

Not: 02.05.04 geçirdiğim güzel günlerden biri daha...

Seven bi yürek,
Sevdiği yüreğe değil de,
Sevmediği bi başka yüreğe neden gider?