Kardelen yalnızlığı bizimkisi…
Sadece birbirine dönük
yapraklar anlar halimizden…
Bir sonbahar sabahı,
ve güneşi yorgunken henüz Tanrı’nın,
ve sisler içinde bir kıvılcım tanesiyken henüz ellerinin o kutsal ışığı,
uykusuz ölümler düşledik seninle beraber..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
çok güzeldi eseriniz emeğinize yüreğinize sağlık saygılarımla sayın Özdemir..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta