Kardelen gözlerine
Doyamadım bakmaya
İşlenmiş gülden bir oya
Öyle ki yakışmış ellerine
Ya son verdiğim hediye
Tutamadım kirlenmesin diye
Bahar kokulu tebessümün
Bilirsin süruru gönlümün
Başımı döndürüp uçurdu
Meçhul bir yerde durdu
Uyandım geldik aşk ülkesine
Durur gibi eriyen zaman
Hiç yorulmadan dönen yelkovan
Sanırsın elvedaların dostu
Saatler an olur mu?
Zoraki ayrılık
Hiç kolay olur mu?
Niçin bu kadar aykırılık?
O yanında götürdüğün
Yıllardır tek aradığım
Kalbimde sakladığım
Tek ilacıydı ömrümün
Yazık katran kustu
Sökemedi ilmeğini düğümün
Kardelen yoktu
Eli büzüştü
Önüne düştü
Yıkamam bu hüznü
Unutamam o günü
Yakar uzakları kardelen kıpırtıları
Ya bir de olmasaydı yağmur şıpırtıları
(08.01.2010 10:00-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 18.1.2010 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kardelen yalnızlığına, duruşuna; kardelen gönüllülere... Arıyorum seni yoksun Kardelen Gözlerim uzaklarda Nedir o gönlüme giren Sensin mutlaka O sisteki gülümseyen
Durur gibi eriyen zaman
Hiç yorulmadan dönen yelkovan
Sanırsın elvedaların dostu
Saatler an olur mu?
Zoraki ayrılık
Hiç kolay olur mu?
işte burası...tam burası..
ellerinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (51)