İlk defa el salladım gelecek ümitlerim için
Birazdan gelecek bir treni bekliyorum son istasyonda
Vakit hayli geç biliyorum tek ben kaldım tenhada yolcusunu bekleyen
Ümit dolu hasret dolu vagonlarınla
Seni bekliyorum bu son istasyonda
Sana yazdım sabahın buz tutan soğukluğunda
Acısı içine saklanmış bu satırları
Bıçak kesiği yaralarımı hiç sarmadın
Ne el oldun nede benim oldun
İsmini yitirmiş kayıp bir şehirdin içimde
Coğrafyasını kaybetmiş adı haritadan silinmiş bir ilçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!