Kardelen Çiçeğim Şiiri - Muhittin Layık

Hayatın güzelliklerine doymak,
yaratıcının kudretini hissetmek,
için yürüyordum kırlarda
ama soğuk iliklerime kadar işlemiş
ellerim çeplerime esir olmuştu adeta,
taa tek yapraklı,
böynü bükük kardelen çiçeğini,
görene kadar.

O kadar büyüleyiciydi
kardelen çiçeği...,
ellerim üşüdüğünü
unutup çiçeği,
o kadar sevecen
o kadar sıcak hissettiki,
tüm duygularım
parmak uçlarında
çiçeğe doğru akıyordu
kardelen çiçeğine.

Kırlarda kendimi unutmuş
soğuk havaya aldırmadan
bir o yana bir bu yana
topladım elim almayana kadar
kardelen çiçeklerini.

Hepsinin ayrı sıcaklıklarını
hissedip yaşadım,
ruhumda duydum
gönül gözümle gördüm,
ondaki sıcak duruşu
ismi gibi karları delip,
güneşe el sallamış dı,
masmavi gökyüzünü görünce
boynunu büküp
toprak anaya teşekkür edercesine,
masum ve yalvarışlı
işte bu alçak gönüllülük
işte bu yaradana saygı
işte bu toprağa teşekkür
ancak kardelen çiçeklerine
yakışırdı kardelen çiçeğim.

Bu kardelenler gibi
tek yapraklı böynü bükük
beklerken kırlarda
sen gelirsin aklıma sevgilim.

İçimdeki senin kokusu gelir
bu kimsesiz boynu bükük
kardelen çiçeklerinden
ruhumun derinliklerine
çekerim kokunu
içten ve derinden
sevgime şahit olurlar adeta
sevgilim benim kardelen çiçeğim.