Kardelen Çiçeği Şiiri - Mehmet Hanifi Er ...

Bir anda mırıldanıyor dudaklarım
Issız ve yüksek yerlerde
Dağ eteklerinde açar kardelen
Ağır ve mey ‘us bir şekilde
Güneş için çabalar
Boynunu büker
Karı deler narin çiçekler
Sevgiliye kavuşma hayaliyle
En soğuk zamanlarda
Büyümeyi öğrendi kardelen
Ölüme giden yolda
Gözü olmadan gördü
Maverada güneş için
Açan kar beyaz çiçekleri
Mezarına doğru yürürken
Güneşi görmek istedi son kez
Ölümle randevusunu unutup
Son mutluluğunu yaşadı
Sevdiği uğruna ölürken