Kardelen Çiçeği Şiiri - Yusuf Bozkaya

bir talimat öncülüğünde yürüyor.
bütün dağların vekili,
sırtında ağlamaklı vur emri.
en tepelerinde tutsak bir kardelen çiçeği,
kar altında.
başında bir kar bölüğü nöbetçi.
zamanın soğuk sesi uğultulu,
kızıl akşam firari bu gece.
don tutmuş ilk tomurcuk yaprağı.
tutsak kardelen çiçeğinin,
takviyesi gecikti güneşin,
bir kar tipi önünü kesmiş.
susmak acı olur mavi gök yüzüne.
ve geride kalanların isimleri,
bir ihanetçi intihara tutsak
ve bir ana tanrıça yetişmekte.
iki tepe bir de ölüm vadisini,
aşıp kod adını yazdı sütüyle.
ve koynundan çıkardığı özlemiyle,
adını rengin koydu kardelenin.

17–07–2009