Kardelen Şiiri - Mustafa Biçki

ıslatmamalıydı eylül gözlerini,
baharı saklamalıydın...
umut yetiştirmeliydin her şeye rağmen.
kara bulutlara aldırmadan,
yeşil gecelerden sevda koparmalıydın...
ellerin üşüse de sıcak tutmalıydın yüreğini,
özlemlere direnebilmeliydin KARDELEN...!
küsmemeliydin,
sonbahar seni ürkütmemeliydi,
damarlarında kanını sıcak tutmalıydın,
ve bazen yalan da olsa gülmeyi denemeliydin,
gayret etmeliydin bir şeyler için,
gayrette olmalıydın yaşayabilmek için...
ayakta kalabilmeliydin KARDELEN...!
zor gelse de yaşamak,tutunabilmeliydin mavilere,
azmin yolunda inanç rüyasıyla ilerlemeliydin,
ve senin için mor menekşeler açmalıydı yollarda,
çıplak dağlar dava örtüsüne bürünmeliydi...
hep bir ağızdan güvercinlere türküler söyletmeliydik...
ruhumuzda ılık meltemlerimiz olmalıydı...
dimağımız böylesine buz kesilmemeliydi...
ve biz yeniden,ölmeyi göze alarak doğmasını bilmeliydik,KARDELEN.....!

2003 kışından bir iç dökümüdür bu feryat.. bursa