Kardelen Şiiri - Hacer Öngör

Çığların arasında boynu dik yetiştimde,
Bir yaz güneşi götürdü beni.
Kara soğuğa karşı geldimde,
İçimdeki sıcaklık öldürdü beni.

Bazen bir yol kenarındaydım,
Bazen bir uçurumun tam doruğunda,
Bazen söğütün dalı altındaydım,
Bazen ise insanların çok uzağında,
Ama hiç ulaşılmaz olmadım.

Gün geldi solar gibi oldum,
Gün geldi çığlara dayanabildim,
Gün geldi içi karayla doldum,
Gün geldi kötülükleri karlarla temizledim.
Ama ben pis değildim.

Bir gün seni buldum,
Bir gün hayallerde boğuldum,
Birgün ölüm çaredir sesini duydum,
Bir günde kendimi mucizevi buldum.
Ama hiç mükemmel değildim.

An geldi sensizliğe yenildim,
An geldi yalnızlığı dost bildim,
An geldi göz yaşlarımı sildim,
An geldi hayatın gerçeklerini öğrendim.
Ama hiç gerçekçi olmayı beceremedim.,

1999