ben aşkı,
karakışlarda çorak toprağıma
dikmeye çabaladığım
taze bir fidan sanmıştım
kök salamadan kurudu
solup da gitti sanmıştım
meğer ki aşk,
tam da mevsiminde
nadasa bırakılan bereketli gönlüme
ekilen bir tohummuş
her bahar ona gebeymiş
ve aşkmış
kışlarımda biten yediveren
Kayıt Tarihi : 12.9.2005 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!