Boşlukta salınır salıncak, başka türlüsü mümkün değil. Dayanakları vardır onun, boşlukta sallanmak için... Boşluk aynı zamanda bir doluluktur, uzayda bile boşlukta tanecikler uçuşur. Eğer zeminsiz bir düşlemse dileğin, en uçarı soyut düşüncelerin, oluşların bile belirlenmiş bir düzlemde yer aldığı doğruysa, her şeyden bağımsızlık adına bilmediğin zeminlerin dansını yapıyorsundur; ve senin salıntılı şarkılarının özgürlüğünün olmayan boşluğunda raks ederken sen, sınırlarının darlığına gülümsüyor: bunca kara kışa rağmen başını göğe uzatmış kardelen; ve biliyor göğün sevdasına rağmen doğduğu toprağın bereketini; ve sevdası göğe daha yükselmekse, amacı kökünü daha derine salmak, kucaklamak tüm evreni, koparmak değil kendini, anlamsız bölüntülerde bölüşmek değil gerçeği...
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bitkiler yerin altı ile üstünü birbirine bağlayan elemanlar... yanlış mı anladım.? Mehmet Halil.
Kardelen..çok özel , nadide bir çiçek..vakur, yanlız ve nazik....Okurken şiiri bir çırpıda yoruldum..Ancak ifade çok hoş...Çok da bilimsel olmuş...Teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta