Kardelen. Şiiri - Hayrettin Orak

Elveda dediğim aşkımın son hatırası SEN,
Ayrılık acısıyla yanan yüreğimin sancısı SEN,
Dimdik bedenimi tüketen, derdimle dermansız bırakan SEN,
Sana değmeyen aşkımın mazisini hatırlatan SEN,
Yaktın beni, yıktın beni, eline ne geçtiki Kardelen.

Senden sana olan aşkıma bir karşılık tebessüm bekledim,
Tertemiz aşk defterime senin adınla aşkımızı yazdım,
Bu acıya senin için katlandım, çile rüzgarında sürüklendim,
Yazık sana hiç düşünmedinmi masum aşkları,
Leylayı, Mecnunu, Ferhatı Şirini, Kerem'le Aslıyı,
Bu aşkta ayrılık hüsranı neden Kardelen.

Hep düşündüm zordur sana ulaşmak, seni yaşamak,
Belki beni sevseydin, üstünü örten kar olurdum,
Üzerine doğacak bahar güneşinin altında senin için erirdim,
Ne yazık anlamadın sana olan sevgime kara sevdama,
Aşkınla kanadı kırılmış kuş misali çırpınışlarımı,
Yaktın beni, yıktın beni, eline ne geçtiki Kardelen.

Ayrılık vurgunu yemiş o gün. o yağmurlu gün,
Üzerimize yağıyordu aşkımızın göz yaşları,
Gökyüzü ayrılık feryadını şimşeklerle haykırırken,
İnadın neydi neden anlamadın göz yaşımı, aşkımın feryadını,
Hiçmi ağlamadın, hiçmi feryat etmedim,
Dilerim sende bir gün delice seversin, acı çekerek yanarsın,
Neden bu ayrılık, yaktın beni eline ne geçtiki Kardelen....!

11.11.2004