Kardelen Şiiri - Figen Güler

Beyaz düşlerin kucağında doğan,
Kar zindanı içinde yalnız açan,
Küçük mucizelerin gizemli dili,
Özgürlüğün ilk sessiz nefesi.

Sürgün vermiş bir beden gibi,
Geçmişin tozuna bulanmış sanki.
Beyaz mühürdür mevsimsiz isyanın,
Sembolüdür üşüyen vicdanın.

Yaprakları beyaz, narin ateş,
Kış ayının gri sessizliğine eş.
Evet, kardelen bu kendi izinde,
Mücadelesi dimdik yüreğinde.

Fırtınayla dans eder korkmadan,
Vazgeçmez yaşama inadından.
Umut fısıltısı her zaman kulağında ,
Dünyaya meydan okur soğuk toprakta.