Kardelen Şiiri - Ahmet Gül Prnd

dostluk ikliminde SON GÜL ümsün
sözümde samimiyim
bunu da bil kardelen

sıladan gurbete sürülmüşümsün
dostu dost belle
gerisini sil kardelen

yokluğun yok bende
varlığım sana hediye
ağlarsan gözlerime
çekerim mil kardelen

olursan sen olursun canan
olmaz başkası
cehennemde bulur kendini
olur diyen dil kardelen

seni görmeyen gözler şaşı olur
kör olur
deveyi pire sanır
karıncayı fil kardelen

olur ya üzülürsen
göz yaşlarım umman olur
allah canımı alsın
utanır akmaya nil kardelen

varsam sana
seyretsem cemalin durmadan
boğulsam gözlerinde
olurum aşkından zil kardelen

yanar tutuşur gönül
deli divaneyim ben
kerem le mecnuna sor halim
ne bilsin il kardelen

söndüremez bu ateşi yağmurlar ebenced
kopsa nuh tufanı
gözlerime dolmadan kil kardelen